Αποτελούν το πλέον σύγχρονο επίτευγμα της Οδοντιατρικής επιστήμης στον τομέα αναπλήρωσης δοντιών που έχουν χαθεί για διάφορους λόγους. Επί των τεχνητών αυτών ριζών τοποθετούνται ανάλογα με την περίπτωση μεμονωμένες στεφάνες δοντιών, είτε αποτελούν στηρίγματα γεφυρών ή οδοντοστοιχιών.
Μια σειρά από λόγους έθεσαν τα θεμέλια για την ανάπτυξη των εμφυτευμάτων και την εφαρμογή τους στην καθημερινή κλινική πράξη. Καταρχήν παρέχουν την δυνατότητα αντικατάστασης απολεσθέντων δοντιών χωρίς να θίγονται παρακείμενα δόντια, όπως στην περίπτωση κατασκευής μιας κλασικής γέφυρας. Επιπλέον, με αυτό τον τρόπο ενισχύεται ο οδοντικός φραγμός καθότι στην αποκατάσταση με εμφυτεύματα η τεχνητή ρίζα τιτανίου υποστηρίζει μηχανικά τις πιέσεις - φορτίσεις που δέχεται η πρόσθεση και ταυτόχρονα διατηρούν τον όγκο του φατνιακού οστού, συμβάλλοντας στην αισθητική του προσώπου. Δύο πρόσθετοι λόγοι που αναδεικνύουν την ωφελιμότητά τους είναι ότι σε περιπτώσεις πλήρους νωδότητας είναι εφικτό, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις τοποθέτησης εμφυτευμάτων, να γίνει αποκατάσταση με ακίνητες προσθέσεις ενώ στην περίπτωση επιλογής οδοντοστοιχιών που συγκρατούνται από εμφυτεύματα ως προσθετικό σχέδιο, η στήριξη είναι πολύ βελτιωμένη συγκριτικά με μια συμβατική οδοντοστοιχία.
Αναφορικά με την επιλογή και απόφαση τοποθέτησης οδοντικών εμφυτευμάτων σε δεδομένο ασθενή θα πρέπει να προηγηθεί λεπτομερής διερεύνηση του ιατρικού ιστορικού, κλινική και ακτινολογική εξέταση και τέλος κατάλληλη συζήτηση κατά την οποία να έχουν γίνει αντιληπτές οι απαιτήσεις του ασθενή και ο ίδιος να έχει κατανοήσει και αποδεχθεί την πορεία θεραπείας με εμφυτεύματα.
Κατά την χειρουργική τοποθέτηση στις γνάθους, δημιουργούνται κατάλληλες οπές στο οστό, εντός των οποίων κοχλιώνονται τα εμφυτεύματα. Ενδέχεται, εφόσον πληρούνται τα απαραίτητα κριτήρια, να αφαιρεθούν τα δόντια που έχουν προγραμματισθεί και να τοποθετηθούν τα εμφυτεύματα στον ίδιο χρόνο. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας τονίζεται ότι δεν υπάρχει αίσθηση πόνου στον ασθενή καθότι έχει επιτευχθεί ικανοποιητικό βάθος αναισθησίας στην περιοχή της επέμβασης. Ο χρόνος τοποθέτησης ενός οδοντικού εμφυτεύματος υπολογίζεται κατά μέσο όρο στα 5 - 10 λεπτά στα χέρια ενός έμπειρου χειρουργού. Μετεγχειρητικά ο ασθενής είναι φρόνιμο να ακολουθήσει πιστά τις οδηγίες που θα δοθούν προκειμένου να αποφευχθούν επιπλοκές και να επουλωθεί το τραύμα με τον ταχύτερο και ασφαλέστερο τρόπο.
Ακολουθεί ένα διάστημα περίπου 3 μηνών προκειμένου το τιτάνιο από το οποίο κατασκευάζονται τα εμφυτεύματα να ενωθεί - ενσωματωθεί με το οστό της γνάθου. Μετά την ολοκλήρωση του χρόνου αναμονής, σε ένα δεύτερο στάδιο οι τεχνητές ρίζες που αναπαριστούν τα εμφυτεύματα χρησιμοποιούνται για τη λήψη κατάλληλων ενδοστοματικών αποτυπωμάτων, διαδικασία παρεμφερή με εκείνη που εφαρμόζεται στις κλασικές προσθετικές αποκαταστάσεις. Μεσολαβούν κάποια στάδια δοκιμών των προσθέσεων προκειμένου να ελεγχθούν αισθητικά και λειτουργικά και εφόσον χαίρουν της αποδοχής του ασθενή η διαδικασία ολοκληρώνεται.